Μιὰ φωνὴ ἀπὸ τὴν "Νινευὴ" (Β')

Στὸ προηγούμενο τεῦχος δημοσιεύσαμε τὸ πρῶτο μέρος τῆς συνέντευξης ποὺ μᾶς παραχώρησε ὁ π. Ἰωνᾶς, ὁ Ἱεραπόστολος - Ἱερέας τῆς πρώτης καὶ μοναδικῆς Ἐνορίας στὴν Ταϊβάν. Τὸ δεύτερο μέρος τῆς συνέντευξης δημοσιεύουμε σήμερα.

Νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰωνᾶς Μοῦρτος –ὁ ὁποῖος εἶναι πτυχιοῦχος Ἠλεκτρολόγος - Μηχανολόγος τοῦ Μετσοβείου Πολυτεχνείου, μὲ ὑποτροφία ποὺ δὲν χρησιμοποίησε γιὰ τὸ Princeton τῆς Ἀμερικῆς, διετέλεσε διευθυντὴς μηχανοργάνωσης, μέσῳ τῆς IBM, στὴν BP-Hellas, καὶ μὲ μεγάλη κλίση στὴν θεωρητικὴ φυσική– παραμένει στὴν Ταϊβὰν ὡς φοιτητής, ἐφ' ὅσον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἀναγνωρισμένη, καὶ ἡ παρουσία ἐκεῖ εἶναι ἐπισφαλής, ἐνῷ παλεύει συνάμα γιὰ τὴν ἐκμάθηση τῆς γλώσσας γιὰ μιὰ πιὸ ἄμεση ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Κινέζους.

Ἂν δημιουργηθῇ σὲ κάποιον ἀναγνώστη ἡ ἐπιθυμία νὰ βοηθήση τὴν μοναδικὴ καὶ θεάρεστη αὐτὴ προσπάθεια ἵδρυσης Ὀρθοδόξου Ἐνορίας στὸ πολυπληθέστερο μέρος τοῦ κόσμου, μπορεῖ νὰ ἐπικοινωνήση μὲ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας γιὰ περισσότερες πληροφορίες, ἢ νὰ ἀνοίξη τὴν σελίδα του π. Ἰωνᾶ http://theological.asia/ καὶ http://www.orthodox.cn/contemporary/taiwan/index en.html

***

Ἄ.Κ.:Υπάρχουν κοινὰ στοιχεῖα τῆς παραδόσεώς τους καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας;

π. ΙΩΝΑΣ: Αὐτὸ εἶναι μιὰ πολὺ μεγάλη ἐρώτηση. Γιὰ μένα αὐτὸ πιστεύω ὅτι εἶναι ἔργο τῆς ζωῆς μου, ὅση μοῦ δώσει ὁ Θεός. Βεβαίως καὶ ὑπάρχουν καὶ μάλιστα εἰδικὰ γιὰ τοὺς Κινέζους ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ πιὸ κοντινὴ θρησκεία σὲ αὐτούς. Θὰ 'πρεπε νὰ γραφτοῦν βιβλία, γιὰ νὰ σᾶς ἀπαντήσω σ' αὐτό. Θὰ σᾶς ἀπαντήσω σὲ μερικὰ πράγματα. Γενικὰ οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶναι ἐδῶ ἔχουν τὴν αὐτόχθονη κινεζικὴ θρησκεία. Ὑπάρχει βέβαια ὁ Βουδισμός, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀκριβῶς Βουδιστὲς καὶ ὁ Ταοϊσμὸς ποὺ εἶναι ἕνα εἶδος γηγενοῦς θρησκείας. Δὲν εἶναι ἀκριβῶς γνήσιοι Βουδιστὲς π.χ. τρῶνε κρέας. Πᾶς ἂς ποῦμε στὰ λεγόμενα τέμπλς, στοὺς ναούς τους καὶ δὲ βλέπεις ἀγάλματα μόνο του Βούδα, ἀλλὰ βλέπεις διαφόρων τοπικῶν θεοτήτων, πολὺ ἄσχημα βέβαια.

Τὰ βασικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς κινεζικῆς θρησκείας εἶναι ὅτι πρῶτα πρῶτα λατρεύουν ὅ,τι ἔχει δύναμη, γι αὐτὸ ἔχουν φιλοτεχνήσει ἀκόμα καὶ τὸν Τσάκαϊν Τσὲκ σὲ κάποιο τέμπλο, τοῦ ἔχουν ἀφιερώσει κάποιο τέμπλο. Ἀκόμα καὶ τὸ Μάο Τσὲ Τοὺγκ θεοποιήσανε στὴ Κίνα, παρ' ὅλο ποὺ τὸ Κομμουνιστικὸ Κόμμα διαμαρτύρεται γατὶ τὸν ἔκαναν θεό, ὅμως τὸν ἔκαναν ἐπειδὴ εἶχε δύναμη, ἂς ποῦμε. Τὸ βασικὸ χαρακτηριστικὸ τῆς κινεζικῆς θρησκείας εἶναι ἡ λατρεία τῶν προγόνων. Ὁ ἄνθρωπος θεωρεῖται ὅτι ἔχει τρεῖς ψυχὲς· ἡ μία ψυχὴ μένει στὸν τάφο, ἡ δεύτερη ψυχὴ πηγαίνει στὸν οὐρανό, ἀλλὰ μετὰ μετεμψυχώνεται, ὅταν θὰ ἔρθη ἡ σειρά του, ἡ τρίτη ψυχὴ μένει στὸ τραπέζι ποὺ ἔχουνε στὸ σπίτι. Σὲ κάθε σπίτι λοιπὸν ὑπάρχει κι ἕνα τραπέζι πολὺ μεγάλο καὶ ὡραῖο κλπ. ποὺ ἔχει ἀπὸ πάνω τους θεούς. Ἐκεῖ βάζεις τὴ φωτογραφία τοῦ πατέρα, τῆς μάνας, ὅλων τῶν πεθαμένων προγόνων. Καὶ κάθε 15 μέρες -πάει μὲ τὸ φεγγάρι αὐτό- πρέπει νὰ κάνης ἐκεῖ τὸ λεγόμενο μπάϊ- μπάϊ, δηλαδὴ νὰ κάνης τὴ θυσία. Παίρνεις ἂς ποῦμε αὐτὰ τὰ κεράκια ποὺ ἔχουν μυρωδικὰ καὶ προσφέρεις διάφορα φαγητά, φροῦτα κλπ. Ἐπίσης ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, γιὰ νὰ μὴν πάρης φωτιὰ ἔχει ἕνα πραγματάκι ποὺ εἶναι ὄχι σὰν μαγκάλι ποὺ εἴχαμε παλιά, ἀλλὰ σὰν κατσαρόλα μὲ τρῦπες, ποὺ καῖς ἐκεῖ τὸ paper money. Τὸ paper money εἶναι φωτοτυπίες χρημάτων, διότι ἡ ψυχὴ χρειάζεται χρήματα. Ὅπως δηλαδὴ ἐδῶ πέρα δὲ γίνεται νὰ μὴν ἔχης λεφτά, γιατί πῶς θὰ ζήσης, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ χρειάζεται χρήματα καὶ γι' αὐτὸ καῖς αὐτὰ τὰ χρήματα. Ἀγοράζεις διάφορα μάτσα ἀπὸ τὰ seven eleven, τὰ well come εἴτε ἀπὸ τὰ τὲμπλς καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι σου κάθε 15 μέρες βγάζεις ἕνα μικρὸ τραπεζάκι, βάζεις ἐκεῖ τὰ τρόφιμα τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ καφὲς ἀκόμα ἢ ὄ τιδήποτε καὶ καῖς paper money γιὰ τὴν ψυχὴ τῶν πεθαμένων σου. Ἐν συνεχείᾳ τὰ τρόφιμα αὐτὰ τὰ τρῶς. Δὲν τὰ τρῶνε βέβαια οἱ πεθαμένοι, δὲ μποροῦν νὰ τὰ φᾶνε. Ἐὰν δὲν τὸ κάνης ἢ ἐὰν δὲν τὸ κάνης σωστά, ἢ ἂν δὲν κάνης σωστὴ κηδεία, ἡ ψυχὴ τοῦ πεθαμένου, πατέρα, μάνας κλπ, θὰ γίνη χάγκρυ γκόστ, θὰ γίνη πεινασμένο φάντασμα καὶ θὰ σὲ κυνηγάη σ' ὅλη σου τὴ ζωὴ καὶ δὲ θὰ δῇς ἄσπρη μέρα.

Ἔχουμε πάρα πολλὰ κοινὰ στοιχεῖα, κι ἐμεῖς τιμοῦμε τοὺς νεκρούς, καὶ μάλιστα ἐκπλήσσονται ὅταν τοὺς λέω ὅτι τοὺς τιμοῦμε περισσότερο ἀπὸ αὐτούς. Βρῆκα ἕνα βιβλίο ἐδῶ πέρα ποὺ εἶναι διδακτορικὴ διατριβὴ καὶ ἔχει στοιχεῖα ἀπὸ διάφορες ἄλλες διδακτορικὲς διατριβές. Οἱ Κινέζοι, ὅταν γίνη ἡ κηδεία, κρατοῦν τὸν πεθαμένο μπορεῖ καὶ μέχρι 3 μῆνες καὶ 4 μῆνες στὸ σπίτι, μέχρι νὰ εἶναι τὸ κατάλληλο φὸγκ σουέϊ, δηλαδὴ οἱ συνθῆκες ποὺ θὰ πῇ ὁ γεομάντης, δηλ. τὸ φεγγάρι νὰ εἶναι κατάλληλο, ἡ ἡμερομηνία νὰ εἶναι κατάλληλη γιὰ νὰ ταφῆ, γιατί ἂν δὲν εἶναι κατάλληλη θὰ γίνη φάντασμα. Ἡ κηδεία γίνεται μεγάλη, παίρνουν μέχρι καὶ μοιρολογίστρα, καλοῦν τὸ βουδιστὴ ἱερέα ἢ τὸν ταοϊστὴ καὶ κάνουνε διάφορα. Οἱ συγγενεῖς φορᾶνε ἄσπρα, τρῶνε διάφορα καὶ μετὰ τὸν πᾶνε στὸ νεκροταφεῖο γιὰ νὰ τὸν θάψουν. Κάνουν κάποια τελετὴ μετὰ ἀπὸ 49 μέρες, ὅπως κάνουμε ἐμεῖς μετὰ τὰ 40, ἔχουμε σχεδὸν τὰ ἴδια. Μετὰ βγάζουν τὰ κόκκαλα καὶ τὰ βάζουν σὲ κάποιο τὲμπλ καὶ πληρώνουν πάρα πολλὰ λεφτὰ γιὰ νὰ κάνη κάθε τόσο προσευχὴ ἐκεῖ ὁ ἱερέας τους.

Μόνο ἐμεῖς ἔχουμε τόσο κοινὰ στοιχεῖα μὲ αὐτοὺς στὸ θάνατο. Δηλαδή το ὅτι θάβουμε τοὺς ἀνθρώπους στὸ νεκροταφεῖο, τὸ ὅτι πηγαίνουμε, τὸ ὅτι ἔχουμε κεριά, ἔχουμε λιβάνι, ὅτι δίνουμε τὰ κόλλυβα, ποὺ μοιάζουν σὰν τὶς τροφές τους. Ἐκπλήσσονται, ὅταν τοὺς λέω ὅτι μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια σχεδὸν κάνουμε ἀνακομιδή, βάζουμε τὰ ὀστᾶ στὴν ἐκκλησία. Σὲ μιὰ διδακτορικὴ διατριβὴ ποὺ εἶδα, ἀκόμα καὶ τὰ μανιάτικα μοιρολόγια εἶναι ἀκριβῶς τὰ ἴδια μὲ τὰ μοιρολόγια ποὺ λένε οἱ γυναῖκες. Πληρώνονται οἱ μοιρολογίστρες. Τὰ λόγια εἶναι ἀκριβῶς τὰ ἴδια. Εἶναι ἐκπληκτικό. Τὸ σημειώνει ὁ συγγραφέας πῶς τὰ λόγια ἀπὸ τὰ μανιάτικα μοιρολόγια εἶναι τὰ ἴδια μὲ τὰ λόγια ποὺ μοιρολογάνε οἱ μοιρολογίστρες τοὺς Κινέζους. Καὶ εὐτυχῶς γιὰ μᾶς, ὅταν ἕνας Κινέζος γίνεται Ὀρθόδοξος δὲν χάνει τὶς παραδόσεις του. Φυσικά, τοῦ ἐξηγοῦμε, ὅτι ἐμεῖς δὲν πιστεύουμε ὅτι ἡ ψυχὴ θὰ γίνη χάγκρυ γκὸστ οὔτε ὅτι θὰ μετεμψυχωθή, οὔτε ὅτι χρειάζεται χρήματα. Ὅμως τὸ νὰ ἀποδώσης τιμὴ εἶναι πολὺ σημαντικό. Τὸ λέω αὐτὸ γιατί;. Γιατί οἱ Προτεστάντες, ἂς ποῦμε, μὴ ἔχοντας καμία Θεολογία γιὰ τὸ θάνατο, δὲν ξέρουν τίποτα γι' αὐτὸν καὶ γι αὐτὸ ὅλοι οἱ Προτεστάντες γενικὰ δὲν κάνουν οὔτε μνημόσυνα, οὔτε τέτοια πράγματα. Ὅταν γίνη ἕνας Κινέζος Προτεστάντης, χάνει ὅλες τὶς παραδόσεις του καὶ ὅλη ἡ ἄλλη οἰκογένειά του τὸν μισεῖ.

Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία ἐδῶ, ἡ ὁποία ἔχει μεγάλη παράδοση, ἔχει κάνει πελώριο ἔργο. Ἐπιτρέπει -καὶ ἐγὼ τὸ συνιστῶ- ὅταν ἂς ποῦμε κάποιος πεθάνη, νὰ μπορῇ κανεὶς νὰ πάρη τὸ λιβάνι, νὰ προσφέρη στὸν ἄνθρωπο λιβάνι, ὅπως προσφέρουμε ἐμεῖς, ἀλλὰ τὸ δικό τους τὸ λιβάνι, ὅπως καὶ φροῦτα, ὅπως προσφέρουν αὐτοί, ξέροντας καὶ ξεκαθαρίζοντας ὅτι τὸ κάνει γιὰ νὰ ἀποδώση τιμὴ στὸ νεκρό, πρᾶγμα ποὺ κάνουμε κι ἐμεῖς ἄλλωστε. Φυσικὰ δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κάνη αὐτὸ στοὺς θεούς. Δηλαδὴ εἶναι ἄλλο το νὰ προσφέρης στὸ νεκρὸ καὶ εἶναι ἄλλο νὰ προσφέρης στοὺς θεούς. Αὐτὸ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα λάθη ποὺ ἔγιναν παλιά, ὅταν ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, τὸν 17ο αἰῶνα, ἦταν στὴν Κίνα, ὅπου μεγάλα κομμάτια τῆς Κίνας εἶχαν γίνει χριστιανικὰ καί, ἐπειδὴ δὲν τὸ ἔκαναν αὐτό, ζημιώθηκε ὁ Χριστιανισμὸς στὴν Κίνα. Ἕνας φίλος μου Ἰάπωνας, ὁ ὁποῖος εἶναι Καθολικός, μοῦ εἶπε ὅτι τὸν 17ο αἰῶνα, τὸν 16ο αἰῶνα μεγάλα, κομμάτια τῆς Ἰαπωνίας ἦταν χριστιανικά. Καθολικά. Δυστυχῶς, λόγῳ τῶν Προτεσταντῶν ποὺ συκοφάντησαν τοὺς Καθολικοὺς στὸν Αὐτοκράτορα, ὅτι εἶναι κατάσκοποι καὶ λόγῳ τοῦ ὅτι ἐπίσης δὲν χειρίστηκαν καλὰ τὸ θέμα τῆς προσαρμογῆς μὲ τὶς τοπικὲς συνήθειες, χάθηκαν οἱ λαοὶ αὐτοί.

Μιλάω μὲ πόνο καὶ ντροπὴ ὡς Ὀρθόδοξος, διότι οἱ Προτεστάντες ἐδῶ καὶ οἱ Καθολικοὶ ἔχουν Πανεπιστήμια, ἔχουν ἁγίους ἀνθρώπους, ἔχουν ἀληθινοὺς Ἱεραποστόλους καὶ ἐμεῖς εἴμαστε γνωστοί, γιατί τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰουστινιανοῦ κλέψαμε τὸ μετάξι! Στὴν Ἑλλάδα, -θὰ ἤθελα νὰ σᾶς πῶ καὶ ντρέπομαι γι' αὐτό-, ἔχουμε πολλὴ μεγάλη ὑπερηφάνεια, πολὺ φουσκωμένη ὑπερηφάνεια καὶ νομίζουμε ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε ὅλος ὁ κόσμος. Θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε ντροπὴ γιατί δὲν ἔχουμε Ἱεραποστολή. Καὶ νὰ διδασκόμαστε ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ νὰ τοὺς κοιτᾶμε μὲ πολὺ σεβασμὸ γιὰ τὸ ἔργο ποὺ κάνουν. Διότι θυσιάζουν τὴ ζωή τους, εἶναι καλύτεροι ἄνθρωποι καὶ ἔχουν κάνει πάρα πάρα πολλά. Ἐμεῖς μείναμε κλεισμένοι μέσα στοὺς καθρέφτες ὅπου κοιτᾶμε τὰ μεγαλεῖα μας καὶ τὰ ὡραῖα μας ράσα.

Α.Κ.: Ποιά στοιχεῖα τῆς προηγούμενης ζωῆς - πίστης τους εἶναι δύσκολο νὰ τὰ ἀποβάλουν;

Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ σᾶς πῶ. Θὰ ἔλεγα τὶς προλήψεις ποὺ ἔχουνε γιὰ τοὺς πεθαμένους καὶ γιὰ τὰ φαντάσματα. Ἐδῶ στὸν κινεζικὸ κόσμο τὰ πάντα εἶναι φαντάσματα. Ἔχω δὴ πολλοὺς ἀνθρώπους ποὺ μοῦ εἶπαν ὅτι εἶδαν. Πολλὲς ἀσθένειες θεωροῦνται ὅτι εἶναι ἀπὸ φάντασμα. Ἂς ποῦμε, βλέπετε πολυκατοικίες ποὺ φτιάχνουν ἐδῶ, τὶς φτιάχνουν μὲ ἀτσάλι, μὲ σίδερο κλπ. Πολὺ καλύτερες ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Μιὰ μέρα μπορεῖ νὰ μὴ δουλεύουν οἱ ἐργάτες καὶ νὰ ἔχουν ἕνα μεγάλο βαρέλι καὶ νὰ καῖνε πέϊπερ μάνεϊ, δηλαδὴ χρήματα, γιατί κάποιος ἀπ' αὐτοὺς εἶδε φάντασμα. Καί, ὅπως καταλαβαίνετε, σταματάει ἡ δουλειά. Δὲν τὸ κάνουνε γιὰ πλάκα. Εἶδε φάντασμα. Τώρα, μπορεῖ νὰ ἦταν κάτι διαβολικό, μπορεῖ νὰ μὴν ἤτανε, μπορεῖ νὰ ἦταν ἡ ἰδέα του, δὲν ξέρω τί ἄλλο μπορεῖ νὰ ἦταν... Ἀλλὰ αὐτὸ ὅμως εἶναι πολὺ κοινό. Λοιπόν, νὰ ἀποβάλουν τὴν ἔννοια αὐτή, ὅπως ἐπίσης νὰ ἀποβάλουν τὴν ἔννοια πῶς ὅ,τι κάνεις τώρα θὰ τὸ πληρώσης καὶ ὅτι θὰ ἔχης μετεμψύχωση κλπ. Αὐτά, τὸ ὅτι θὰ πληρώσης βασικὰ αὐτὸ εἶναι πολὺ σημαντικὸ πρᾶγμα, τὸ ὅτι θὰ πληρώσης, δηλαδὴ ὅ,τι κάνεις κάπου γράφεται. Ἡ ἔννοια τῆς μετάνοιας, τῆς ἐξομολόγησης, ποὺ τὰ ἐξαλείφει ὅλα ὁ Θεός, δὲ θέλει τὴν πληρωμή μας. Ὅταν ἐξομολογούμαστε δὲν ὑπάρχει πληρωμή, ὑπάρχει ἁπλῶς συγχώρεση καὶ ὁ Θεὸς τὰ σβήνει ὅλα. Αὐτὸ εἶναι κάτι τὸ λυτρωτικὸ γι' αὐτούς, ἀλλὰ εἶναι δύσκολο.

Α.Κ.: Ποιά στοιχεῖα τῆς προηγούμενης ζωῆς - πίστης τους εἶναι ἐπικίνδυνο νὰ παραμείνουν ὡς συγκρητιστικά;

Νομίζω σᾶς ἀπάντησα στὸ προηγούμενο. Φυσικὰ μὴ νομίσετε ὅτι εἶναι τόσο εὔκολο νὰ ἔχη κανεὶς τὴν καθαρὴ πίστη. Ἄλλωστε αὐτὸ τὸ πρᾶγμα δὲν ξέρω ποιός τὸ ἔχει τελικά. Πάντοτε, ὅταν βρίσκεσαι σὲ ἕνα περιβάλλον ποὺ δὲν εἶναι σὰν τὴν Ἑλλάδα ποῦ, ἂς ποῦμε, ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία βασικὰ καὶ τίποτε ἄλλο, στὸ ἐξωτερικὸ ὑπάρχει πάντοτε. Συγκρίνεις. Καὶ γι αὐτὸ θὰ πρέπη πάντοτε νὰ ἔχης μιὰ ζωντανὴ Θεολογία καὶ νὰ διδάσκης συνεχῶς τοὺς ἀνθρώπους σου καὶ νὰ μὴν τοὺς ἀφήνης.

Α.Κ.: Ποιά ἡ σχέση Ὀρθοδόξων Ἱεραποστόλων καὶ ἄλλων Ὁμολογιῶν;

Θὰ ἐννοῆτε προφανῶς Ὀρθοδόξων Ἱεραποστόλων καὶ μὴ Ὀρθοδόξων Ἱεραποστόλων. Νὰ μὲ συγχωρῆτε πολύ. Θὰ σᾶς ἀπαντήσω κάτι. Οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεραπόστολοι εἶναι πολὺ περήφανοι. Δὲν ἔχουν κἂν συνειδητοποιήσει ὅτι οἱ ἄλλοι εἶναι ἥρωες. Ὅτι οἱ ἄλλοι ἔδωσαν τὴν ζωή τους, αἰῶνες, καὶ ὅτι ἐμεῖς κοιμόμαστε καλά.! Γιὰ μένα αὐτὴ εἶναι ἡ σχέση. Θεολογικὰ βέβαια. Ἐπίσης λέτε Ὀρθοδόξων Ἱεραποστόλων. Ποῦ εἶναι;. Ἐὰν δῆτε στὸν κόσμο τῆς Ν.Α Ἀσίας, τῆς Κίνας, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεραπόστολοι εἶναι πόσοι;. Μπορῶ νὰ σᾶς πῶ εἶναι πολὺ μετρημένοι. Στὴ Μητρόπολή μου, ἡ ὁποία ἔχει τὸ μισὸ πληθυσμὸ τῆς γῆς, εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικήτας, εἶναι ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως ἐπίσης στὸ Χὸγκ Κόγκ, εἶναι ἐπίσης ὁ π. Φώτιος, ὁ π. Ἰγνάτιος στὶς Ἰνδίες, ἀπὸ Ἕλληνες δηλαδὴ Ἱεραποστόλους, καὶ ἡ ἀναξιότης μου ἐγώ, στὴν Ταϊβάν. Ποῦ εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεραπόστολοι;. Αὐτὴ εἶναι λοιπὸν ἡ σχέση. Διότι ἐμεῖς κοιμόμαστε καὶ οἱ ἄλλοι εἶναι ἥρωες. Καὶ παίζουν μὲ τὴ ζωή τους κι ἔχουν παίξει πολλὰ χρόνια. Ἐμεῖς καθόμαστε στοὺς καθρέφτες μας.

Ἐγὼ τοὐλάχιστον λέω στοὺς ἀνθρώπους ὅτι δὲν ἦρθα ἐδῶ, γιὰ νὰ μεταπείσω κανέναν. Ὁ σκοπός μου δὲν εἶναι νὰ προσηλυτίσω. Σέβομαι τὶς πεποιθήσεις τῶν ἄλλων καὶ γι αὐτὸ τὸ λόγο ἐκπλήττονται, ὅταν τοὺς λέω ὅτι δὲ θέλω ν' ἀλλάξω κανένανε, ἁπλῶς νὰ πῶ, πρῶτον νὰ κάνω τὴ Θεία Λειτουργία, ποὺ αὐτὸ γιὰ μένα εἶναι τὸ πᾶν. Νὰ ἔρθη ὁ Θεὸς στὴ γῆ, σ' αὐτὸν τὸν τόπο. Δὲν ὑπάρχει τίποτα ἄλλο ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία σ' αὐτὴ καὶ στὴν ἄλλη ζωή. Καὶ τὸ δεύτερο εἶναι. Νὰ δείξω τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ νὰ πῶ: "Κοιτάξτε ἔχουμε αὐτό, ἂν θέλετε μπορεῖτε νὰ πάρετε κάτι, ἂν θέλετε μπορεῖτε νὰ τὸ πάρετε καὶ ὅλο". Καὶ νὰ δῶ ἐπίσης μὲ πολὺ σεβασμὸ τὴ δική τους παράδοση καὶ νὰ δῶ τί κάνουν.

Ὑπάρχουν κι ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι γυρίζουν μὲ μιὰ Βίβλο (αὐτὸ τὸ κάνουν πολλοὶ Προτεστάντες). Χτυπᾶνε τὴν πόρτα σου λένε Καλημέρα -Καλημέρα. -Ἔχω νὰ σᾶς πῶ κάτι. -Λέει, τί θέλετε. -Ξέρετε θὰ πᾶτε στὴν Κόλαση. Λέει ὁ ἄλλος -Μὰ γιατί; Πρώτη φορὰ ἀκούω τέτοιο πρᾶγμα! -Τὸ λέει αὐτὸ ἐδῶ τὸ βιβλίο. -Ποιό βιβλίο. -Ἡ Βίβλος. Καὶ τί μ' ἐνδιαφέρει ἐμένα ἡ Βίβλος, ἐγὼ ἔχω τὴ δική μου Βίβλο, τὸν Κομφούκιο!... Ἔτσι. Ὑπάρχουν καὶ τέτοια πράγματα. Οἱ Καθολικοὶ δὲν εἶναι βέβαια ἔτσι. Εἶναι πολὺ καλύτεροι, σαφῶς πολὺ καλύτεροι ἀπὸ τοὺς Προτεστάντες. Δὲν ὑπάρχει σύγκριση.

Ὑπάρχουν καὶ οἱ Μορμόνοι, οἱ ὁποῖοι πάντοτε γυρίζουν δύο-δύο μὲ ποδήλατα, ντυμένοι ἄψογα, γράφοντας καὶ τὴν ἐτικέτα τους ὁ καθένας. Ξέρουν ἄψογα κινεζικά, τοὺς ἔχουν μάθει. Ἔχουν μάθει ἀπ' ἔξω ἕνα βιβλίο καὶ προσπαθοῦν νὰ πιάσουν τοὺς Κινέζους. Καὶ τοὺς πιάνουν βέβαια.

Ἐπίσης εἶναι χαρακτηριστικό το ὅτι, εἰδικὰ γιὰ τοὺς Προτεστάντες, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ –ἔχουν ἀποδώσει πολὺ μεγάλη σημασία στὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης– πρέπει νὰ ἀποδώσης τὸ 10% τῶν χρημάτων σου στὴν Ἐκκλησία. Ἂν δὲν τὸ δίνης, δὲν ἀνήκεις πιὰ στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ φορολογία ποὺ πρέπει νὰ δώσης στὸ Θεό. Δὲν ξέρω ἂν θεωροῦν καὶ ἀπόδειξη γιὰ τὸ 10%, ἀλλὰ εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὸ αὐτό. Καὶ ἐγὼ γελάω. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι πρωτοφανές. Ποιός τὸ εἶπε αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Κι ὅταν κάποιος, ἂς ποῦμε, Ὀρθόδοξος μέν, ποὺ ἦταν κάποτε Προτεστάντης θέλησε νὰ μοῦ δώση χρήματα, τὸ 10%. Τοῦ λέω: -Γιατί 10%; ὁ Χριστὸς δὲ θέλει 10%! Γιατί δὲ μοῦ δίνεις 20, γιατί δὲ μοῦ δίνεις 5%; -Μὰ τὸ λέει ἡ Βίβλος. -Τοῦ εἶπα νὰ πάρης καὶ δεύτερη γυναῖκα, γιατί ἡ Βίβλος λέει μπορεῖς νὰ ἔχης καὶ δύο καὶ τρεῖς γυναῖκες. Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους ποὺ στὸ μέλλον μπορῶ νὰ κινδυνεύσω ἐδῶ εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς: Ἐὰν ἕνας Προτεστάντης γίνη Ὀρθόδοξος, ἡ ἐκκλησία του θὰ χάση τὰ λεφτά. Καὶ φυσικὰ θὰ βρῶ τὸ μπελᾶ μου ἐγώ, ὅπως θὰ δῆτε παρακάτω.

Σᾶς ἐξηγῶ λοιπὸν μερικὰ τέτοια πράγματα. Ὁ Ὀρθόδοξος Ἱεραπόστολος θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπελευθερώνη τοὺς ἀνθρώπους ἀπ' τὸν φόβο, ἀπ' τὸν κίνδυνο, ἀπ' τὴν ἔννοια τῆς ἐνοχῆς καὶ νὰ τοὺς δείχνη τὴ χαρὰ τοῦ Παραδείσου, τὴν Παρουσία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ χαρὰ τῆς Θείας Λειτουργίας. Καὶ νὰ δίνη ἕνα νόημα στὴ ζωή τους. Καὶ ὄχι νὰ τοὺς γεμίζη μὲ ἄγχη καὶ νὰ τοὺς φοβερίζη μὲ Κολάσεις καὶ μὲ τέτοια πράγματα.

Α.Κ.: Εἶναι εὔκολο νὰ διακρίνουν μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ ἄλλων Ὁμολογιῶν;

Θὰ ἔλεγα εἶναι εὔκολο καὶ εἶναι δύσκολο. Εἶναι εὔκολο, γιατί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ Θεολογία της, ἔχει χαρακτηριστικὰ τὰ ὁποῖα εἶναι μοναδικά. Τὴν ἔννοια τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὶς συγχύσεις κλπ ποὺ ἔχουν οἱ ἄλλοι. Τὴν ἔννοια τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, ποὺ δὲν τὴν ἔχουν οἱ Καθολικοὶ καὶ αὐτὸ δημιουργεῖ ...πολὺ ὄμορφη Θεολογία, ὅ,τι πιὸ ὡραῖο ὑπάρχει. Ἕναν Θεὸ ποὺ δὲν εἶναι ἕνας τύραννος, ποὺ περιμένει καὶ γράφει τὶς ἁμαρτίες σου. Ἡ Κόλαση δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ νομίζουμε, ἀλλὰ τὸ Ἄκτιστο Θεῖο Φῶς ποὺ ἄλλοτε φωτίζει, ἄλλοτε καίει καὶ πολλὰ ἄλλα πράγματα τὰ ὁποῖα κάνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἐλπίζουν.

Μὲ ρωτᾶτε ὅμως ἂν εἶναι εὔκολο νὰ διακρίνουν. Γιὰ νὰ διακρίνουν πρέπει νὰ ξέρουν. Ποῦ νὰ ξέρουν τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία; Ἀπὸ ποῦ; Ἀπὸ τὰ βιβλία; Ἀφοῦ δὲν ὑπάρχουν. Στὴν Ἑλλάδα βλέπετε κάθε χωριό, κάθε ἐνορία βγάζει περιοδικό. Στὸν κινεζικὸ κόσμο δὲν ἔχουμε τίποτα. Εἶναι εὔκολο νὰ διακρίνουν ἐπίσης φυσικὰ ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία καὶ ἀπὸ πολλὰ ἄλλα πράγματα. Ἀλλὰ πῶς, ἀφοῦ εἴμαστε ἀνύπαρκτοι.

(συνεχίζεται)