Παιδικές Κατασκηνώσεις

Τὰ παιδιὰ καὶ τὰ στελέχη μὲ τὸν ὑπεύθυνο Ἱερέα μιᾶς ἀπὸ τὶς τρεῖς κατασκηνωτικὲς περιόδους ποὺ πραγματοποιήθηκαν φέτος στὶς Κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Κατασκήνωση "Θεοῦ Γεώργιον, Θεοῦ Οἰκοδομή"

Ἀπὸ 30 Ἰουνίου ἕως 7 Ἰουλίου 2003 πραγματοποιήθηκε στὶς κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στὸν ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου ἡ 1η κατασκηνωτικὴ περίοδος, ποὺ φιλοξένησε κορίτσια τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου.

Τὸ ὄνομα ποὺ πῆρε αὐτὴ ἡ πρώτη κατασκηνωτικὴ περίοδος ἦταν "Θεοῦ Γεώργιον, Θεοῦ Οἰκοδομή". Στὸ πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος κινήθηκε καὶ πλέχθηκε ἡ εὐχάριστη δομονὴ τῶν μικρῶν κοριτσιῶν στὸ χῶρο τῆς κατασκήνωσης. Τὰ ὀνόματα τῶν πέντε ὁμάδων, ποὺ ἦταν σχετικὰ μὲ τὸ γενικὸ ὄνομα τῆς κατασκήνωσης, ἔγιναν ἀφορμὴ γιὰ μελέτη καὶ ἐμβάθυνση στὸ πνευματικὸ νόημα τῆς κατασκήνωσης. Ὅλη αὐτὴ ἡ πνευματικὴ πλοκὴ ἔλαβε χώρα παράλληλα μὲ τὸ κλίμα χαρᾶς, κεφιοῦ καὶ ξεγνοιασιᾶς, μὲ παιχνίδια καὶ ἀθλοπαιδιές, ψυχαγωγία καὶ καλλιτεχνικὲς δραστηριότητες, ἐθισμὸ στὴν αὐτοεξυπηρέτηση, προθυμία στὴν ἐργασία καὶ πειθαρχία στὸ πρόγραμμα.

Ὑπεύθυνοι Ἱερεῖς αὐτῆς τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου ἦταν ὁ Πρώτ. π. Ἰωάννης Σπυρόπουλος καὶ ὁ Ἀρχιμ. π. Καλλίνικος Γεωργάτος. Ἀρχηγὸς ἦταν ὁ δασκάλα Καλλιόπη Ζαχαράκη καὶ Ὑπαρχηγοὶ ἡ δασκάλα Σπυριδούλα Σμάνη καὶ ἡ ἰδ. ὑπάλληλος Νεκταρία Παπαβαρνάβα. Στὸ μαγειρεῖο μαζὶ μὲ τὶς μόνιμες μαγείρισσες διακόνησαν κυρίες τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης τοῦ ἁγίου Γεωργίου Ναυπάκτου.

Κ.Ζ.

Κατασκηνωτικὰ "Γεθσημανή"

Τὸ διάστημα 7-18 Ἰουλίου 2003 πραγματοποιήθηκε στὸν κατασκηνωτικὸ χῶρο τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος Ἀντιρρίου ἡ 2η κατασκηνωτικὴ περίοδος κοριτσιῶν Γυμνασίου καὶ Λυκείου.

Ἡ κατασκήνωση πῆρε τὸ ὄνομα "Γεθσημανὴ" καὶ μ' εὐθεῖα ἀναφορὰ στὸν τόπο, ποὺ συνδέεται μὲ τὴν πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ στὸν ἐπουράνιο Πατέρα Τοῦ, εἶχε ὡς κεντρικὸ σημεῖο ἀναφορᾶς τὴν προσευχὴ καὶ τὶς ἀρετὲς στὶς ὁποῖες πρέπει ν' ἀσκῆται καὶ νὰ καλλιεργῇ κάθε Χριστιανός, προκειμένου νὰ κατανοήση καὶ νὰ προσεγγίση το "ἀδιαλείπτως προσεύχεσθαι" τοῦ ἀπ. Παύλου. Δηλωτικὰ ἦταν τὰ ὀνόματα τῶν πέντε ὁμάδων: Ἐγρήγορση, Ταπείνωση, Πίστη, Ἐλπίδα καὶ Ἀγάπη, πέντε ἀρετὲς ποὺ στὴν οὐσία εἶναι προϋποθέσεις, ἀλλὰ καὶ καρποὶ τῆς προσευχῆς.

Στὸν Ἁγιασμὸ καὶ κατὰ τ' ἀποκαλυπτήρια τοῦ ὀνόματος τῆς κατασκήνωσης ὁ Σέβ. Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἰερόθεος θύμησε στὶς κατασκηνώτριες τὶς πορεῖες διαμαρτυρίας, στὶς ὁποῖες πῆραν μέρος, ὅταν μιὰ αὐθαίρετη ὑπερδύναμη θέλησε νὰ ταράξη ὄχι μόνο τὴ διεθνῆ-πολιτική, ἀλλὰ καὶ τὴν ἠθικὴ ἰσορροπία τοῦ κόσμου, ξεκινῶντας τὸν πόλεμο στὸ Ἰράκ. Τόνισε, λοιπόν, ὁ Σεβασμιώτατος πῶς πέρα ἀπ' τὶς πορεῖες καὶ τὶς διαδηλώσεις ἕνας ἀκόμα πανίσχυρος τρόπος ἀντίστασης καὶ ἀντίδρασης σὲ κάθε εἴδους παρεμβάσεις εἶναι ἡ προσευχή, ἕνα ὅπλο πανίσχυρο ὄχι μόνο σὲ περιπτώσεις ἐξωτερικῶν ἀναταραχῶν, ἀλλὰ κυρίως στὸν ἐσωτερικὸ πόλεμο ποὺ δέχεται κάθε ἄνθρωπος. Ἡ προσευχὴ εἶναι μιὰ δήλωση ἀντίθεσης καὶ μιὰ ἀσπίδα ἀντίστασης στὸν πόλεμο τῶν παθῶν, τῶν λογισμῶν καὶ τῶν κάθε εἴδους ἐνεργειῶν τοῦ διαβόλου, ποὺ ἀναστατώνουν καὶ καταρρακώνουν τὸν ἄνθρωπο, κάνοντάς τον συχνὰ ἀπάνθρωπο, καθὼς διακόπτουν τὴν ἐπαφὴ μὲ τὸ Θεὸ καὶ τὴν πορεία πρὸς τὸ "καθ' ὁμοίωσιν". Ἔτσι, λοιπόν, τὸ σύνθημα "ἐμεῖς θὰ σταματήσουμε τὸν πόλεμο αὐτό!" θὰ μποροῦσε κάλλιστα, ὅπως ἔκλεισε ὁ Σεβασμιώτατος, νὰ μεταφερθῆ στὸν ἀγῶνα κάθε Χριστιανοῦ ἐνάντια στὶς διαρκεῖς παρενοχλήσεις τοῦ πονηροῦ καὶ ν' ἀποτελῇ τὸ ἀφετηριακὸ σύνθημα μιᾶς προσπάθειας ἐπαναπροσέγγισης καὶ ἐπανασύνδεσης μὲ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς καὶ τὸν δοτήρα τῶν ἀγαθῶν.

Ὅ,τι θεωρητικὰ ἀναπτύχθηκε μέσα στὰ πλαίσια αὐτὰ ἀπὸ τὰ στελέχη καὶ τὸν ὑπεύθυνο Ἱερέα τῆς κατασκήνωσης εἶχαν τὴν εὐκαιρία οἱ κατασκηνώτριες νὰ τὸ ζήσουν, ἄλλη λιγότερο καὶ ἄλλη περισσότερο, κατὰ τὶς ἡμέρες τῆς ὁμαδικῆς τους ζωῆς. Οἱ δυσάρεστες, ἀλλὰ καὶ οἱ εὐχάριστες στιγμές, ποὺ ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς συμβίωσης καὶ τῆς τριβὴς ἀνθρώπων μὲ διαφορετικὸ χαρακτῆρα, διαφορετικὲς συνήθειες καὶ καταβολὲς ἦταν ἕνα καλὸ ὑπόβαθρο, προκειμένου νὰ γίνη κατανοητὴ ἡ ἀξία τῆς προσευχῆς, τῆς συνεχοῦς δηλαδὴ ἀναφορᾶς στὸ Θεὸ ποὺ εἶναι ἀγάπη, καὶ τῶν ἀρετῶν-ὀνομάτων γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ἐσωτερικῆς ἠρεμίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ κατ' ἐπέκταση τῶν καλῶν σχέσεών του μὲ τοὺς συνανθρώπους του.

Καθὼς ὅμως κατασκήνωση σημαίνει καὶ ἀποδέσμευση ἀπ' τοὺς ρηχοὺς τρόπους διασκέδασης τῆς ἐξωκατασκηνωτικῆς ζωῆς καὶ κυρίως ἀπ' τὰ δίχτυα τῆς τηλεόρασης, καθὼς σημαίνει παιχνίδι, ψυχαγωγία, δημιουργικότητα οἱ κατασκηνώτριες εἶχαν τὴν εὐκαιρία ν' ἀσχοληθοῦν μὲ κατασκευές, χρησιμοποιῶντας διάφορα ὑλικά, ὅπως χάντρες, πηλό, χαρτόνι, ν' ἀναμετρηθοῦν σὲ διαγωνισμοὺς ζωγραφικῆς, κολλάζ, ἀπὸ φυσικὰ ὑλικά, ποίησης καὶ τραγουδιοῦ καὶ ν' ἀναπτύξουν ἔτσι τὶς δυνατότητες καὶ τὶς δεξιότητές τους.

Σ' αὐτὴν τὴν κατασκηνωτικὴ περίοδο ὑπεύθυνοι Ἱερεῖς ἦταν ὁ π. Γεώργιος Παπαβαρνάβας καὶ ὁ π. Λάμπρος Κούτσικος, ἐνῷ ἀρχηγὸς ἦταν ἡ δασκάλα Καλλιόπη Ζαχαράκη καὶ ὑπαρχηγὸς ἡ Σπυριδούλα Σμάνη, δασκάλα ἐπίσης, ποὺ πλαισιώνονταν ἀπὸ ἱκανὸ ἀριθμὸ ὀμαδαρχισσών. Τὴν εὐθύνη καὶ τὴν διακονία γιὰ τὸ μαγειρεῖο εἶχε μαζὶ μὲ τὶς δύο μόνιμες μαγείρισσες ὁ Σύνδεσμος Ἀγάπης τοῦ ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου.

Ε.Β.