«Ὁ Πρόδρομος τῆς Ναυπακτίας»

Κυκλοφόρησε τό νέο ιστορικό-λεύκωμα γιά τήν Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς υπό τόν τίτλο Ο Πρόδρομος τής Ναυπακτίας. Τό βιβλίο καταγράφει τήν ιστορία τής Μονής από τήν ίδρυσή της, τήν αρχιτεκτονική της, τίς τοιχογραφίες τού Καθολικού καί τά κειμήλιά της. Όλα αυτά συνοδεύονται μέ καλής ποιότητας φωτογραφίες.

Η Ιερά Μονή, πού είναι πολύ αγαπητή στούς Ναυπακτίους, έφθασε στήν μεγαλύτερη ακμή της στά τέλη τού 17ου αιώνος, καταργήθηκε μέ τό διάταγμα τού Όθωνος τό 1833, μετατράπηκε τό 1940 σέ γυναικεία καί σήμερα γνωρίζει άνθηση μέ τήν νέα αδελφότητα πού έχει εγκατασταθή, καί η οποία εξέδωσε τό πολύ προσεγμένο αυτό ιστορικό-λεύκωμα, καί γιά τήν πληροφόρηση τών προσκυνητών καί τών Ναυπακτίων καί γιά τήν ενίσχυση τής προσπάθειας συντήρησης τής αδελφότητος καί ανακαίνισης τού «Αϊ-Γιάννη», τού «Προδρόμου τής Ναυπακτίας».

Στήν συνέχεια παραθέτουμε τόν πρόλογο τού Σεβασμιωτάτου.

Πρόλογος

τού Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Η μοναχική πολιτεία είναι η αυθεντική χριστιανική ζωή, όπως τήν συναντάμε στήν αρχαία Εκκλησία καί περιγράφεται στό βιβλίο τών «Πράξεων τών Αποστόλων» καί στίς Επιστολές τού Αποστόλου Παύλου.

Στίς «Πράξεις τών Αποστόλων» φαίνεται ο κοινοβιακός χαρακτήρας τού Χριστιανισμού, αφού οι πρώτοι Χριστιανοί πού ζούσαν εν Χριστώ καί εν Αγίω Πνεύματι είχαν φιλοθεΐα καί φιλανθρωπία: «Τού δέ πλήθους τών πιστευσάντων ήν η καρδία καί η ψυχή μία, καί ουδέ είς τι τών υπαρχόντων αυτώ έλεγεν ίδιον είναι, αλλ ήν αυτοίς άπαντα κοινά» (Πραξ. δ', 32). Όλοι οι Χριστιανοί είχαν μιά καρδιά καί μιά ψυχή καί δέν είχαν κάτι δικό τους, αλλά όλα ήταν κοινά. Στίς Επιστολές τού Αποστόλου Παύλου εκφράζεται ο τρόπος ζωής τών πρώτων Χριστιανών, πού διακρίνονταν από τά χαρίσματα τής θεολογίας, τής προφητείας, τής εσωτερικής καρδιακής προσευχής, γι' αυτό ο Απόστολος Παύλος προτρέπει: «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», «τό Πνεύμα μή σβέννυτε» (Α' Θεσ. ε', 17, 19) κλπ.

Η μοναχική ζωή είναι στήν πραγματικότητα η προφητική, αποστολική καί μαρτυρική ζωή, όπως γράφω στό βιβλίο Ο Μοναχισμός ως Προφητική, Αποστολική καί Μαρτυρική ζωή. Πράγματι, οι ορθόδοξοι μοναχοί, οι οποίοι συντονίζονται ορθά στήν πατερική παράδοση, μέ αποδοχή όλου τού ευλογημένου θεσμού τής Εκκλησίας καί υπακοή στήν κανονική διάρθρωση τής Εκκλησίας, είναι συνεχιστές καί εκφραστές τού χορού τών Προφητών, όπως φαίνεται στήν ζωή τού Σαούλ: «καί έρχεται εκείθεν εις τόν βουνόν, καί ιδού χορός προφητών εξεναντίας αυτού καί ήλατο επ αυτόν πνεύμα Θεού, καί προεφήτευσεν εν μέσω αυτών» (Α' Βασ. ι', 10). Επίσης, είναι συνεχιστές τών Αποστόλων, αφού εγκαταλείπουν τά πάντα καί ακολουθούν μέ αυταπάρνηση τόν Χριστό. Ακόμη, οι ορθόδοξοι μοναχοί δίνουν διαρκώς τήν μαρτυρία τής πίστεώς τους καί υφίστανται καθημερινά τό μαρτύριο τής προαιρέσεως στόν πόλεμο τού διαβόλου καί σταυρώνουν τόν εαυτό τους συσταυρούμενοι μαζί μέ τόν Χριστό, πορευόμενοι τόν δρόμο τής καθάρσεως καί τού φωτισμού πρός τήν θέωση.

Μέ αυτήν τήν έννοια ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς χαρακτηρίζει τά Μοναστήρια ως «τά αφιερωμένα τώ Θεώ φροντιστήρια», όπου οι μοναχοί φοιτούν καί σπουδάζουν στά μυστήρια τής Βασιλείας τού Θεού. Εκπαιδεύονται από τόν Γέροντα καί τήν Γερόντισσα, οι οποίοι κινούνται μέσα στήν Ορθόδοξη Παράδοση καί τόν κανονικό θεσμό τής Εκκλησίας, στό πώς θά αποκτήσουν τήν αληθινή υπακοή, τήν πνευματική παρθενία καί τήν πραγματική ακτημοσύνη καί πώς θά γίνουν ναός τού Αγίου Πνεύματος, μέσα στόν οποίον θά γίνεται αέναη λειτουργία.

Έτσι, καί η Ιερά Μονή τού Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς είναι ένα «πνευματικό φροντιστήριο», ένας πνευματικός πνεύμονας τής περιοχής Ναυπακτίας, αλλά καί τής ευρύτερης περιοχής, πού στήν διάρκεια τών αιώνων εξέπεμπε καθαρό πνευματικό οξυγόνο, ήταν ένα παράθυρο τού Παραδείσου στόν κόσμο, προσέφερε πολλά στήν κοινωνία, όπως ιστορείται σέ αυτό τό σύντομο ιστορικό. Οι μοναχοί καί μοναχές πού έζησαν σέ αυτό τό πνευματικό «φροντιστήριο» μαθήτευσαν στήν Βασιλεία τού Θεού καί αυτό φαίνεται από όσα μάς άφησαν, κυρίως τό Καθολικό τής Ιεράς Μονής, τό οποίο αποπνέει τό άρωμα τής ορθοδόξου πνευματικής ζωής. Ουσιαστικά ο κόσμος σήμερα χρειάζεται νά βλέπη τέτοια πρότυπα μοναχών πού εκφράζουν τόν τύπο τού ορθοδόξου μοναχισμού καί όχι τού δυτικόφρονος ακτιβιστικού μοναχισμού μέ μιά «vita activa».

Δοξάζω τόν εν Τριάδι προσκυνούμενον Θεό, τήν Κυρία Θεοτόκο καί τόν άγιο Ιωάννη τόν Πρόδρομο καί Βαπτιστή, οι οποίοι διατήρησαν τήν Ιερά Μονή Βομβοκούς ανοικτή, αλλά καί στίς ημέρες μου, όταν φάνηκε ότι θά έκλεινε, μετά τήν κοίμηση τών τελευταίων ευλαβέστατων μοναζουσών, αμέσως έστειλαν νέα Αδελφότητα καί ζούμε τό θαύμα τής μοναχικής ανανεώσεως. Η νέα Αδελφότητα υπό τήν Γερόντισσα Ειρήνη μοναχή καί τήν πνευματική καθοδήγηση τού Πνευματικού τους Αρχιμ. π. Ζαχαρία Ζάχαρου, πολυφιλήτου αδελφού, πού γνωρίζει νά καθοδηγή ορθόδοξα τά πνευματικά του παιδιά, μέ τήν πνευματική εμπειρία πού διαθέτει, συνεχίζει τήν παράδοση τής χορείας ευλογημένων μοναχών, μέ τήν λειτουργική καί ησυχαστική ζωή καί μέ υπακοή στά κανονικά θέσμια τής Εκκλησίας καί τόν Επίσκοπο τής Μητροπόλεως αυτής.

Οι Ναυπάκτιοι αγαπούν τήν Ιερά Μονή Βομβοκούς, η οποία τούς συμπαραστάθηκε καί συμπαρίσταται σέ κάθε δύσκολη, ιδίως πνευματική, κατάσταση, προστρέχουν τακτικά σέ αυτήν γιά νά προσευχηθούν, νά λειτουργηθούν καί νά παρηγορηθούν, νά αναπαυθούν πνευματικά.

Η έκδοση τού ιστορικού τής Ιεράς Μονής θά βοηθήση τούς προσκυνητές καί όσους αγαπούν τό Μοναστήρι αυτό ποικιλοτρόπως καί γι' αυτό εκφράζω τήν χαρά μου. Ευλογώ τήν έκδοση αυτή καί εύχομαι ο Θεός, διά πρεσβειών τού αγίου Ιωάννου τού Προδρόμου, νά ευλογή τήν Αδελφότητα τής Ιεράς Μονής, νά ζούν ως εν «πνευματικώ φροντιστηρίω», νά μιμούνται τήν ζωή τών αρχαίων Χριστιανών μέ τήν κοινοβιακή ζωή καί τά έντονα πνευματικά χαρίσματα, αλλά καί νά ομοιάζουν μέ τόν «χορό» τών Προφητών, ως πρόγευση τής αιώνιας ζωής.

+ Ο Ναυπάκτου καί Αγίου Βλασίου Ιερόθεος