Ὁ θυμὸς εἶναι τρέλα
«"Ἄνδρας ὀργίλος δὲν εἶναι σεβαστός". Διότι τὸ πάθος αὐτὸ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποῦ θὰ ἐκδιώξη τὰ λογικὰ καὶ ἐξουσιάση τὴν ψυχὴ ἀποθηριώνει καθ’ ὁλοκληρία τὸν ἄνθρωπο καὶ δὲν τοῦ ἐπιτρέπει οὔτε ἄνθρωπος νὰ εἶναι, ἀφοῦ πλέον δὲν ἔχει τὴ βοήθεια τῆς λογικῆς. Διότι ὅ,τι πρᾶγμα εἶναι τὸ δηλητήριο γιὰ τὰ φαρμακερὰ ζῶα, τὸ ἴδιο γίνεται ὁ θυμὸς σ’ αὐτοὺς ποῦ θὰ ἐξοργισθοῦν. Σὰν τὰ σκυλιὰ λυσσοῦν, σὰν τοὺς σκορπιοὺς ἐπιτίθενται, σὰν τὰ φίδια δαγκώνουν...
Ἐξ αἰτίας τοῦ θυμοῦ ὑπάρχουν ἀχαλίνωτες γλῶσσες καὶ ξέφραγα στόματα, χέρια ἀσυγκράτητα, ὕβρεις, χλευασμοί, κατηγορίες, προσβολὲς καὶ ἄλλα πάθη, γεννήματα τῆς ὀργῆς καὶ τοῦ θυμοῦ, τόσα, ὅσα θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ ἀπαριθμήση. Ἐξ αἰτίας τοῦ θυμοῦ καὶ τὸ ξίφος ἀκονίζεται καὶ ὁ θάνατος ἀνθρώπου ἀπὸ ἀνθρώπινο χέρι ἐπιχειρεῖται. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τὰ ἀδέρφια δὲ θέλουν νὰ ξέρουν τὸ ἕνα τὸ ἄλλο καὶ οἱ γονεῖς καὶ τὰ παιδιὰ ξεχνοῦν τὴ συγγένειά τους...
Ὁ θυμὸς εἶναι στιγμιαῖα τρέλα...
Νὰ καθησυχάζης, παρακαλῶ, τὴν καρδιά σου ὅταν ὀργίζεται καὶ ἀγριεύη. Τὰ πάθη ἅς ντραποῦν τὴν παρουσία τοῦ λόγου ποῦ βρίσκεται μέσα σου, ὅπως τὸ ἄτακτο παιδὶ τὴν παρουσία σεβαστοῦ ἄνδρα ἀνάμεσα στὰ παιδιά.
Πῶς λοιπὸν θὰ μπορούσαμε νὰ ἀποφύγουμε τὴ ζημία ποῦ προξενεῖ ἡ ὀργή; Ἐὰν πείσουμε τὸ θυμὸ νὰ μὴν προτρέχη τοῦ λογικοῦ. Ἀλλὰ νὰ φροντίζουμε πρῶτα γι’ αὐτό, ὥστε οὐδέποτε νὰ τρέχη αὐτὸς μπροστὰ ἀπὸ τὸ νοῦ.
Ἅς μὴ εἰσάγουμε λοιπὸν ἕνα τόσο μεγάλο κακὸ στοὺς ἑαυτούς μας. Διότι εἶναι ἀρρώστια τῆς ψυχῆς, σκοτοδίνη τῶν λογισμῶν, ἀποξένωση ἀπὸ τὸ Θεό, ἄγνοια τῆς συγγένειας, ἀρχὴ πολέμου, ἐπισώρευση συμφορῶν, πονηρὸς δαίμονας ποῦ γεννιέται στὶς ἴδιες τὶς ψυχές μας καὶ ποῦ, σὰν ξετσίπωτος νοικάρης κυριαρχεῖ στὴν οἰκία μας καὶ ἀποκλείει τὴν εἴσοδο τοῦ ἁγίου Πνεύματος.»
Μέγας Βασίλειος, Κατὰ ὀργιζομένων.
- Προβολές: 2805