Κύριο ἄρθρο: Πρωτοχρονιάτικη Ἐγκύκλιος - Τό νέον ἔτος

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Πρωτοχρονιάτικη  Ἐγκύκλιος

Μέ τήν ἀνατολή τοῦ Νέου ἔτους 2015 συναντηθήκαμε σήμερα στούς Ἱερούς Ναούς γιά νά προσευχηθοῦμε στόν Θεό, νά Τόν εὐχαριστήσουμε γιά ὅσα ζήσαμε κατά τό παρελθόν ἔτος καί νά Τόν παρακαλέσουμε γιά ὅσα θά συμβοῦν στό νέον ἔτος, ὥστε νά τό περάσουμε μέ ὑγεία σωματική καί πνευματική καί νά τηροῦμε τό ἅγιο θέλημά Του σέ κάθε περίπτωση τῆς ζωῆς μας, εὐχάριστη ἤ δυσάρεστη, ἐπειδή σέ Αὐτόν ἀνήκει ὁλόκληρη ἡ ζωή μας. Αὐτή ἡ εὐχαριστία καί παράκληση γίνεται μέ τήν θεία Λειτουργία καί τήν δοξολογία πού θά ἀκολουθήση.

Βεβαίως, ὅσοι ἔχουν γνώση τοῦ λειτουργικοῦ καί ἑορτολογικοῦ τυπικοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας γνωρίζουν ὅτι ἡ ἐκκλησιαστική Πρωτοχρονιά ἑορτάζεται πανηγυρικά ἀπό τήν Ἐκκλησία τήν 1η Σεπτεμβρίου κάθε ἔτους, ἀφοῦ αὐτή ἡ ἡμέρα εἶναι ἡ ἀρχή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, λέγεται δέ καί ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου. Στό ἑορτολόγιο τῆς ἡμέρας αὐτῆς περιλαμβάνεται ὅλος ὁ ὑμνολογικός πλοῦτος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στήν ἀρχή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ὅταν διαβάση κανείς τήν ἀκολουθία τῆς ἡμέρας αὐτῆς, θά διαπιστώση τό πῶς ἡ Ἐκκλησία θέλει νά ζοῦν οἱ Χριστιανοί κάθε ἔτος, ὥστε αὐτό νά εἶναι σωτήριο καί εὐλογημένο ἀπό τόν Θεό.

Σήμερα εἶναι ἀρχή τοῦ πολιτικοῦ ἔτους, ἀλλά καί ἡ θεολογία τῆς ἡμέρας εἶναι σημαντική, ἀφοῦ δείχνει πῶς πρέπει νά ζοῦμε ὡς Χριστιανοί. Πανηγυρίζουμε σήμερα μιά μεγάλη ἑορτή πού ἀναφέρεται στόν Δεσπότη Χριστό καί τήν ἑορτή τοῦ μεγάλου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, ἁγίου Βασιλείου.

Κατ’ ἀρχάς ἡ Δεσποτική ἑορτή εἶναι ἡ κατά σάρκα Περιτομή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κατά τόν Μωσαϊκό νόμο, τόν ὁποῖον ὁ Χριστός ἔδωσε στούς Ἰουδαίους, θά ἔπρεπε κάθε ἀρσενικό παιδί νά ὑποστῆ τήν ἐπώδυνη πράξη τῆς περιτομῆς, πού ἦταν προτύπωση τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος. Αὐτή τήν πράξη ὑπέμεινε καί ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ὀκτώ ἡμέρες μετά τήν γέννησή Του, καί φανερώνει τήν μεγάλη κένωσή Του γιά τήν δική μας σωτηρία. Στά τροπάρια τῆς ἑορτῆς γράφεται ὅτι ὁ Χριστός, πού ἦταν ἄναρχος κατά τόν Πατέρα καί ὀκταήμερος κατά τήν Μητέρα, δέν βδελύχθηκε «σαρκός τήν περιτομήν», ἀλλά ἔδειξε τήν συγκατάβασή Του στό γένος τῶν ἀνθρώπων καί «ἔδωκεν ἑαυτόν τύπον καί ὑπογραμμόν πᾶσι πρός σωτηρίαν». Αὐτός τήρησε τόν Νόμο πού ἔδωσε καί ἐμεῖς πρέπει νά τηροῦμε τόν δικό Του Νόμο. Αὐτός ἔδειξε μεγάλη ταπείνωση, κένωση, καί ἐμεῖς πρέπει νά ταπεινωνόμαστε, νά θυσιαζόμαστε γιά τόν Θεό καί τούς ἀδελφούς μας.

Ἔπειτα, ἡ ἑορτή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ὑποδεικνύει τόν μεγάλο αὐτόν Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἕνα πρότυπο γιά ὅλους μας, Κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς. Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὅπως γράφουν τά τροπάρια, ἦταν «σοφίας ἐραστής», τῆς ἀνθρωπίνης σοφίας, κυρίως ὅμως τῆς θείας σοφίας. Ἔζησε ἀσκητικά, μελέτησε τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, προέκρινε ἀπό ὅλα «τήν πρός Θεόν συμβίωσιν», ἐτήρησε «ἀδούλωτον τῆς ψυχῆς τό ἀξίωμα», ὑπέταξε τό φρόνημα τῆς σαρκός στό πνεῦμα, καί παρέστη στόν Χριστό ὡς φίλος Του. Μέ αὐτή τήν ζωή του «ἐξεχύθη ἡ χάρις» στό στόμα του καί στά γραπτά του, καί ἔγινε ἀληθινός «ποιμήν τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας», διδάσκοντας «τά λογικά πρόβατα πιστεύειν εἰς Τριάδα ὁμοούσιον ἐν μιᾷ θεότητι».

Οἱ δύο μεγάλες αὐτές ἑορτές, δηλαδή ἡ ἑορτή τῆς περιτομῆς τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἑορτή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, πρέπει νά μᾶς ἐμπνέουν στήν ζωή μας κατά τό νέον ἔτος. Ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νά εἴμαστε «ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ» καί νά διάγουμε μέ πίστη καί ἀγάπη πρός τόν Θεό, μέ θυσιαστική ἀγάπη πρός τούς ἀδελφούς μας, μέ εὐαγγελική, μυστηριακή καί ἀσκητική ζωή, ἔχοντας ἐκκλησιαστικό φρόνημα. Ἔτσι, θά περάσουμε καί τό νέο αὐτό ἔτος μέ ὑγεία σωματική, κυρίως μέ εἰρήνη στήν καρδιά γιά ὅ,τι θά κληθοῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε κατά τήν διάρκειά του.

Τό ἔτος, ὅμως, στό ὁποῖο εἰσερχόμαστε σήμερα μᾶς ὑπενθυμίζει καί μιά εἰκοσαετία πού ἔχει σχέση μέ τήν Ἱερά αὐτή Μητρόπολη, καί ἄς μοῦ ἐπιτραπῆ νά τήν ὑπενθυμίσω.

Τόν Ἰανουάριο τοῦ 1995, πρίν εἴκοσι χρόνια, ἐξελέγη Μητροπολίτης στήν Ἱερά αὐτή Μητρόπολη ὁ μακαριστός Νικόδημος, ἀγαπητός μου ἀδελφός καί φίλος, μέ τόν ὁποῖο ὑπηρετήσαμε μαζί στήν Ἱερά Μητρόπολη Θηβῶν καί Λεβαδείας, ὅταν ἐκεῖ τότε ἦταν Μητροπολίτης ὁ νῦν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος. Ὅμως, ἡ παρουσία του στήν Ναύπακτο ἦταν ὀλιγόχρονη, δέν συμπληρώθηκαν δύο μῆνες ἀπό τήν ἐνθρόνισή του (2 Ἀπριλίου ἕως 21 Μαΐου), δηλαδή 49 ἡμέρες. Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Νικόδημος ἦταν προσινής, φιλακόλουθος, εἶχε ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τούς ἀδελφούς του, ἀλλά ὁ Θεός, χωρίς νά γνωρίζουμε τούς λόγους, τόν πῆρε τόσο γρήγορα ἀπό κοντά μας.

Ἀμέσως μετά, ἤτοι τόν Ἰούλιο τοῦ ἰδίου ἔτους, καί πάλι πρίν εἴκοσι χρόνια, ἡ Ἐκκλησία μέ ἐξέλεξε Μητροπολίτη σέ αὐτήν τήν ἀρχαία καί ἱστορική Μητρόπολη σέ διαδοχή του. Καί ἀπό τότε, ἰδίως ἀπό τήν ἐνθρόνιση, ποιμαίνω τούς Χριστιανούς πού βρίσκονται σέ αὐτόν τόν ἐκκλησιαστικό χῶρο. Προσπαθῶ νά τηρῶ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας καί τούς ἱερούς Κανόνες τῶν Τοπικῶν καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί νά ἐφαρμόζω τούς ἐκκλησιαστικούς νόμους. Αὐτά τά εἴκοσι χρόνια δοκίμασα μεγάλες χαρές, ἀλλά καί λύπες, ἄλλωστε ἡ ζωή μας εἶναι μιά διαρκής χαρμολύπη. Ὅμως δοξάζω τόν Θεό γιά ὅ,τι ἐπέτρεψε νά ζήσω. Γιατί, πέρα ἀπό τήν ὀρθόδοξη θεολογία πού διηκόνησα γραπτῶς καί προφορικῶς, μοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά ζήσω στήν πράξη ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεραπευτήριο καί ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι Ἰατρός πού θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πνευματικά νοσήματα. Γνωρίζουμε δέ καλῶς ὅτι ἡ θεραπεία γίνεται μέ φάρμακα, ἐνίοτε καί μέ ἐπεμβάσεις, πράγμα πού εἶναι βασική ἀρχή τοῦ κανονικοῦ δικαίου καί ἔτσι ἐκφράζεται ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως.

Σήμερα, αὐτή τήν σημαντική ἡμέρα εὔχομαι σέ ὅλους σας νά διέλθετε τό νέον ἔτος μέ ἀκλόνητη ὑγεία, μέ πίστη καί ἀγάπη στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, μέ ἰσχυρό ἐκκλησιαστικό φρόνημα.  Ἐπίσης, σᾶς παρακαλῶ νά εὐχηθῆτε ἀφ’ ἑνός μέν γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κυροῦ Νικοδήμου, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιά τήν δική μου διακονία, ὥστε νά τελειώσω καλῶς τήν ζωή μου καί ὅταν ἐπιτρέψη ὁ Θεός νά φύγω ἀπό τόν μάταιο αὐτόν κόσμο νά μέ συνοδεύση τό ἄπειρον ἔλεός Του καί νά δώσω καλή ἀπολογία στό φοβερό καί ἀδέκαστο Βῆμα Του.