Πράξη καί θεωρία

Μία ἀπό τίς ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ στούς Μαθητές Του ἔγινε στήν λίμνη τῆς Τιβεριάδος, […] οἱ Μαθητές δέν ἀναγνώρισαν τόν Χριστό, «οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταί ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἐστι». Αὐτό ἐξηγεῖται ἀπό τό ὅτι οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ στήν πραγματικότητα δέν εἶναι ἁπλῶς ἡ παρουσία Του, ἀλλά ἀποκαλύψεις, φανερώσεις. Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης σαφῶς λέγει: «Μετά δέ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτόν πάλιν ὁ Ἰησοῦς». Ὁ Χριστός φανέρωνε τόν Ἑαυτό Του, ὅποτε τό ἤθελε. Ἔχουμε πολλές μεταμορφώσεις καί φανερώσεις τοῦ Χριστοῦ πρό τῆς Ἀναστάσεως καί μετά ἀπό αὐτήν.

‘H φανέρωση τοῦ Χριστοῦ γίνεται κατά τήν πνευματική κατάσταση τῶν ἀνθρώπων. Γιατί, μετά τήν θαυματουργική ἁλιεία ὁ πρῶτος πού τόν ἀναγνώρισε ἦταν ὁ Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος τό ἀνακοίνωσε στόν Ἀπόστολο Πέτρο: «Λέγει οὖν ὁ μαθητής ἐκεῖνος, ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, τῷ Πέτρῳ• ὁ Κύριος ἐστί». Καί τότε ὁ Πέτρος φόρεσε τόν χιτώνα καί ἔπεσε στήν θάλασσα γιά νά φθάση πιό γρήγορα στόν Χριστό. Φαίνεται ἐδῶ ὅτι ὁ ἀγαπημένος Μαθητής, πού εἶναι ἔκφραση τῆς θεωρίας, ἀναγνωρίζει τόν Χριστό, καί ὁ μετανοημένος Πέτρος, πού βρίσκεται ἀκόμη στήν πράξη, λόγῳ τῆς ἀρνήσεως καί τῆς μετανοίας, τρέχει πρός τόν Χριστό. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέγει ὅτι ὁ Ἰωάννης ἦταν «πρός τήν θείαν ἐπίγνωσιν τῶν ἄλλων ἑτοιμότατος», ἐνῶ ὁ Πέτρος ἦταν «θερμότατος πάλιν καί πρός πρᾶξιν τῶν ἄλλων ἑτοιμότατος». Ἔτσι, λοιπόν, ἑτοιμότατος στήν θεωρία ὁ Ἰωάννης, θερμότατος καί ἑτοιμότατος πρός τήν πράξη ὁ Πέτρος. Αὐτό δείχνει ὅτι ἡ θεωρία ἀναγνωρίζει τόν Θεό καί ἡ πράξη ἀκολουθεῖ. Ἄλλοτε προηγεῖται ἡ πράξη καί ἀκολουθεῖ ἡ θεωρία, καί ἄλλοτε ἀπό τήν θεωρία, πράγμα πού προσφέρει γνώση, ἀκολουθεῖ καί ἡ πράξη.

Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Οἱ Δεσποτικές ἑορτές