Φῶς ἐκ Φωτός

«Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι τό συμβολικόν, ἀλλά τό πραγματικόν, τό ἀπόλυτον, τό Μέγα Φῶς, τό "Φῶς ἐκ Φωτός". Μέ τήν ἐνανθρώπησίν Του, τό Πάθος Του, τήν Ἀνάστασίν Του, τήν εἰς οὐρανούς Ἀνάληψίν Του, ἐφώτισε τήν ἀνθρώπινην φύσιν καί τά σύμπαντα.

Ἑπομένως ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διά τῶν Ἁγίων Μυστηρίων ἑνώνεται μέ τόν Χριστόν γίνεται φωτεινή ἀναμμένη λαμπάς. Διά τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος ἐνδύεται τό φωτεινόν Βασιλικόν ἔνδυμα, δηλαδή τόν Ἴδιον τόν Χριστόν. Διά τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἰσέρχεται τό φῶς εἰς τήν καρδίαν του καί τότε ὅλος ὁ ἄνθρωπος (καρδία, νοῦς, σῶμα) γίνεται φωτεινή λαμπάς. Ἡ καθαρά καρδία τοῦ ἀληθινοῦ Χριστιανοῦ γίνεται καρδία Χριστοῦ, δηλαδή φωτεινή. Ὁ νοῦς του γίνεται νοῦς Χριστοῦ, δηλαδή φωτεινός. Τό σῶμα του γίνεται σῶμα Χριστοῦ, Ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι ἡ καρδία του ἀγαπᾶ ἀκορέστως τόν Θεόν, κατά τόν Ψαλμωδόν: "ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου πρός τόν Θεόν τόν ζῶντα" (μα´, 3). Ὁ νοῦς του ἔχει διαρκῆ μνήμην Θεοῦ, κατά τόν λόγον τοῦ Ἀποστόλου: "ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε" (Α´ Θεσ. ε´, 17). Τό σῶμα του φωτίζεται ἀπό τήν ὑπάρχουσαν εἰς τήν καρδίαν Θείαν Χάριν, ὅπως τό Πρόσωπον τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καί Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, τό ὁποῖον ἐφαίνετο "ὡσεί πρόσωπον ἀγγέλου" (Πράξ. στ´, 15). Ὅλος ὁ ἄνθρωπος γίνεται φωτεινή λαμπάς, "φῶς ἐν Κυρίῳ" (Ἐφεσ. ε´, 8).

Ὅταν οἱ πιστοί ἀποκτήσουν τήν κάθαρσιν τῆς καρδίας καί τόν φωτισμόν τοῦ νοῦ, τότε ὡς λαμπάδες ἀκτινοβολοῦν τόν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος ὑπάρχει ἐντός των. Ὅλαι αἱ ἐνέργειαί των εἶναι φωτειναί. (Ἀπό τήν Ἐγκύκλιο τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου γιά τό Πάσχα τοῦ 1980).

Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Ὁ ἅγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας