Ἡ Πεντηκοστή

Ἡ Πεντηκοστή εἶναι ἡ δεύτερη σέ σπουδαιότητα ἑορτή τῶν Ἰουδαίων μετά τό Πάσχα, καί ἑόρταζαν, κατά τήν παράδοση, τήν παραλαβή τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν Μωϋσῆ στό ὄρος Σινᾶ. Σαράντα ἡμέρες, δηλαδή, ἀπό τήν πρώτη ἑορτή τοῦ Πάσχα, ὁ Μωϋσῆς ἀνέβηκε πάνω στό ὄρος Σινᾶ καί παρέλαβε τόν νόμο τοῦ Θεοῦ. Παράλληλα, ὅμως, ἡ Ἰουδαϊκή Πεντηκοστή ἦταν ἔκφραση εὐχαριστίας τῶν Ἰουδαίων γιά τήν συγκομιδή τῶν καρπῶν. Ἐπειδή συνέπιπτε μέ τήν περίοδο τοῦ θερισμοῦ ὀνομαζόταν «θερισμοῦ ἑορτή» καί οἱ Ἰουδαῖοι προσέφεραν στόν Ναό τίς ἀπαρχές τῶν καρπῶν. Ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, πού ἑορταζόταν ἀπό τούς Ἰουδαίους πολύ λαμπρά, ὀνομαζόταν «ἑορτή ἑβδομάδων».

Ἡ σύντομη ἀναφορά στήν Ἰουδαϊκή Πεντηκοστή δείχνει ὅτι ἦταν τύπος τῆς Πεντηκοστῆς τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἐάν ὁ Μωϋσῆς παρέλαβε τόν Νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τήν ἡμέρα τῆς Χριστιανικῆς Πεντηκοστῆς οἱ Μαθητές ἔλαβαν τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ἔτσι βίωσαν τόν νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης, τόν νόμο τῆς θείας Χάριτος. Ἐάν στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ ἄσαρκος Λόγος ἔδωσε τόν νόμο ἐπάνω στό Σινᾶ, στήν Καινή Διαθήκη ὁ Ἀναστάς σεσαρκωμένος Λόγος ἔστειλε τό Ἅγιον Πνεῦμα στούς Μαθητές, πού βρίσκονταν στό ὑπερῶο, καί ἔγιναν μέλη τοῦ ἐνδόξου Σώματός Του. Ἐάν κατά τήν Πεντηκοστή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης προσφέρονταν οἱ ἀπαρχές τῶν καρπῶν ἀπό τήν συγκομιδή, κατά τήν Πεντηκοστή τῆς Καινῆς Διαθήκης προσφέρθηκαν οἱ ἀπαρχές τῶν λογικῶν καρπῶν, ἀπό τήν συγκομιδή πού ἔκανε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, δηλαδή προσφέρθηκαν οἱ Ἀπόστολοι στόν Θεό. [...]

Τότε δόθηκε ὁ νόμος σέ λίθινες πλάκες, τώρα ὁ νόμος ἐγγράφεται στίς καρδιές τῶν Ἀποστόλων. Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Ἐστέ ἐπιστολή Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ’ ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι, ἀλλά πνεύματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξί λιθίναις, ἀλλά ἐν πλαξί καρδίαις σαρκίναις».

Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Οἱ Δεσποτικές ἑορτές