Tό «ζῶν δόγμα»

Μέσα στήν Θεοτόκο ἑνώθηκε ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη φύση στήν ὑπόσταση τοῦ Λόγου, ἡ κοιλία της ἔγινε τό ἐργαστήριο αὐτῆς τῆς ἑνώσεως, γι’ αὐτό εἶναι καί τό «ζῶν δόγμα». Ἡ δόξα πού ἔχει εἶναι δόξα τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ της• ἡ παρρησία της στόν Θεό εἶναι συνέπεια τῆς συνέργειάς της στήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ• οἱ πρεσβεῖες της ὀφείλον ται στό ὅτι εἶναι Μητέρα τοῦ Χριστοῦ• ὁ ὅρος Θεοτόκος συνιστᾶ τό μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Ἡ Γ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος ἡ ὁποία ἀποφάνθηκε ὅτι πρέπει νά λέγεται Θεοτόκος καί ὄχι Χριστοτόκος δείχνει ὅτι ἡ Παναγία εἶναι πράγματι «ζῶν δόγμα». Ὅλες οἱ αἱρέσεις γιά τόν Χριστό καταλήγουν καί στήν Θεοτόκο, καί ὅλες οἱ αἱρέσεις γιά τήν Θεοτόκο ἀναφέρονται καί στόν Χριστό. Οἱ ἐμφανίσεις της στούς θεουμένους ἁγίους μέσα στό Φῶς, καί ἡ Χάρη πού λαμβάνουν οἱ ἅγιοι ἀπό αὐτήν δείχνουν ὅτι τά ὀρθόδοξα δόγματα εἶναι ζωντανά καί ὄχι νεκρά, εἶναι θεολογία καί ἐμπειρία καί ὄχι φιλοσοφικός στοχασμός.

Τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν ζωή, εἶναι σάν τά κάρβουνα πού εἶναι ἀναμμένα καί ἀκτινοβολοῦν τό φῶς, ἀλλά καί θερμαίνουν τούς ἀνθρώπους• εἶναι βιώματα. Αὐτό τό βλέπουμε στά δόγματα πού ἔχουν σχέση μέ τήν Ἁγία Τριάδα, τόν Χριστό καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Μέσα σέ αὐτήν τήν προοπτική ἀγαπᾶμε τήν Παναγία, ὄχι ἁπλῶς ὡς μιά εὐλογημένη γυναίκα, ἀλλά ὡς ἕνα «ζωντανό δόγμα», ὡς ἕνα θεῖο ἔμψυχο ἄγαλμα.

Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Οἱ Θεομητορικές ἑορτές