Ἐγκύκλιος γιὰ τὶς ἐκλογές

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 16

Πρός τούς Πανοσιολογιωτάτους Ιεροκήρυκας καί Αἰδεσιμωτάτους ᾿Εφημερίους τῆς καθ᾽ Ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

᾿Αγαπητοί Πατέρες καί ᾿Αδελφοί,

Ὅπως εἶναι γνωστό σέ ὅλους σας, σέ λίγες ἡμέρες θά γίνουν ἐθνικές ἐκλογές στήν Πατρίδα µας γιά τήν ἀνάδειξη τῆς Κυβέρνησης πού θά μᾶς κυβερνήση στήν ἐπομένη τετραετία, καὶ τῆς ἀντιπολίτευσης ποὺ θά ἀσκῆ τόν δηµοκρατικό ἔλεγχο, σύµφωνα µέ τό Σύνταγμα. Καί, βέβαια, μέ τίς ἐκλογές αὐτές θά ἀναδειχθοῦν καί οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Νομοῦ µας στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων.

Ἤδη βρισκόμαστε σέ προεκλογική περίοδο καί γίνεται προσπάθεια ἀπό ὅλους γιά τήν ἐπιτυχία τῶν σκοπῶν τους. Βεβαίως, ἡ ἀτμόσφαιρα θά ἠλεκτρισθῆ ἀκόμα περισσότερο, καί εἶναι ἐπόμενο οἱ συζητήσεις γύρω ἀπό τό θέµα αὐτό νά ἐνταθοῦν.

Γνωρίζουμε καλά ὅτι ἡ ὅλη διαδικασία τῶν ἐκλογῶν βρίσκεται µέσα στά πλαίσια τῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν καί κανείς δέν ἔχει τὸ δικαίωµα νά διατυπώση διαφορετική ἄποψη. Ὁ λαός ἔχει τήν ἀπόλυτη εὐθύνη γιά τήν ἐπιλογή καί πολλές φορές ἔχει ἁποδειχθῆ ὅτι εἶναι ἀρκετά ὥριμος κατά τήν διαδικασία ἐπιλογῆς, καὶ μάλιστα µέ τήν ψῆφο του στέλλει μηνύματα σέ ὅλες τίς κατευθύνσεις.

Εἶναι ἐπόμενο ὅτι στίς ἐθνικές ἐκλογές συμμετέχουν Κόμματα τά ὁποῖα διεκδικοῦν τήν ἐξουσία. Ἡ ὕπαρξη τῶν Κομμάτων προβλέπεται ἀπό τό Σύνταγμα, καὶ κινοῦνται µέσα σέ συνταγματικά πλαίσια, ἔχοντας διαφορετικές ἰδεολογικές καὶ πολιτικές ἀρχές καί διατυπώνοντας διαφορετικά προγράµµατα. Βεβαίως, ἔχουν τήν εὐθύνη τους στό νά παρουσιάζουν αὐτές τίς ἀπόψεις, θέσεις καὶ σκοπούς µέ ὑπευθυνότητα, σοβαρότητα, χωρίς νά φανατίζουν καί νά διαιροῦν τόν λαό, µέ ἐπιχειρήματα καὶ ὄχι µέ νεφελώδη συνθήματα. Αλλά δέν εἴμαστε ἐμεῖς ἐκεῖνοι πού θά καθορίσουμε τό πλαίσιο τοῦ προεκλογικοῦ τους ἀγώνα.

Γεγονός εἶναι ὅτι τά κόμματα ἔχουν τίς ἀντιπαραθέσεις τους, καί µέχρι ἐνός σηµείου αὐτό εἶναι ἐπιβελημένο, ἀλλά ὅμως ἡ Ἐκκλησία ἔχει ρόλο ἑνοποιητικό. Ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά συντηρῆ τήν διαίρεση, ἀλλά νά εἰσέρχεται στήν διηρηµένη Κοινωνία καί νά τήν ἑνοποιῆ, νά τήν ὁδηγῆ δηλαδή στήν ἑνότητα, τήν εἰρήνη καὶ τήν ἀγάπη.

Ὅταν κάνουμε λόγο γιά Ἐκκλησία δέν ἐννοοῦμε µόνο τούς Κληρικούς, ἀλλά τό σύνολο τῶν λαϊκῶν καί των Κληρικῶν, πού εἶναι βαπτισµένοι καί βεβαιόπιστοι, πού ζοῦν συνειδητά µέσα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο. Μέ αὐτήν τήν ἔννοια ἡ Ἐκκλησία, ὄχι µόνο σήμερα, ἀλλά πάντοτε, πρέπει νά βοηθᾶ στήν ἑνότητα καί τήν εἰρήνευση τῆς κοινωνίας.

Ὑπάρχει, ὅμως, θέµα γιά τήν στάση τῶν Κληρικῶν κατά τήν προεκλογικἠ περίοδο.  Νομίζω ὅτι τό θέµα αὐτό εἶναι ξεκαθαρισµένο, ὅταν δοῦμε τήν ὅλη θεολογική ἀτμόσφαιρα τῆς Ἑκκλησίας, τήν ἱστορία της, ἀλλά καί τό φιλανθρωπικό ἔργο τό ὁποῖο ἐπιτελεῖ.

Ὁ Μητροπολίτης καί οἱ Κληρικοί τῆς κάθε Μητροπόλεως εἶναι πνευµατικοί Πατέρες ὅλων τῶν Χριστιανῶν, Μέσα ἀπό τό πρῖσμα αὐτό πρέπει νά κινοῦνται, νά συµπεριφέρονται καὶ νά ἐργάζονται. Ὁ πατέρας σέ µιά οἰκογένεια ἀγαπᾶ ὅλα τά παιδιά του, παρά τά λάθη τους καί τίς διαφορετικές ἐπιλογές, ἁκόμη δέ καὶ τίς πολιτικές θέσεις πού τυχόν ἔχουν. Ὁ ρόλος της πνευµατικῆς πατρότητος αἴρει τόν ἐγκλεισμό σέ κάθε σχετικότητά καὶ µερικοτήτα. Ἑπομένως, ὁ καλός Κληρικός κινεῖται πάνω ἀπό τίς διαιρέσεις τῆς κοινωνίας, ἐργάζεται πέρα ἀπό κάθε κομματικό σχηματισμό καὶ βεβαίως δέν διακρίνεται γιά τήν παραταξιακή συνείδηση.   Ἔτσι, διασώζεται ἡ ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μητέρα ὅλων τῶν ἀνθρώπων. ᾽Αλλοίμονο ἄν χαθῇ αὑτό στίς ἡμέρες µας.

Ἀπό διάφορες ἔρευνες ἔχει διαπιστωθῆ ὅτι ὁ κόσμος ἐμπιστεύεται τήν Ἐκκλησία περισότερο ἀπό ἄλλους ὀργανισμούς παρά τὰ ὅποια λάθη της, ἀκριβῶς ἐπειδή ἐργάζεται µέ τό γενικό, οἰκουμενικό καί φιλάνθρωπο αὑτό πνεῦμα. Πράγματι, ὅπου ὑπάρχουν Κληρικοί, πού διακρίνονται ἀπό μιά τέτοια καθολική συνείδηση, ἀποσποῦν τήν ἀγάπη καί τήν προσοχή ὅλων τῶν Χριστιανῶν, ἀνεξαρτήτως ἰδεολογικῆς, κοµµατικῆς καί ἄλλης κοινωνικῆς προέλευσης.

Βεβαίως, ὁ Κληρικός ζῆ µέσα στήν κοινωνία, εἶναι ἕνα κοινωνικό, ἀλλά καὶ πολιτικό ὃν, μέ τήν ἀρχαία σημασία τῆς λέξεως, ἀφοῦ ζῆ σέ μιά πόλη, κοινωνία, καί συμμετέχει σέ ὅλες τίς δραστηριότητες τῆς κοινωνίας, τῆς πόλης, ἔχει ἀκόμη τήν δυνατότητα, ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος, νά ἔχη τίς κομματικές του ἐπιλογές καὶ προτιμήσεις κατά τήν ἐξάσκηση τῶν ἀτομικῶν του δικαιωµάτων. Ὅμως, δέν ξεχνᾶ ποτέ ὅτι εἶναι ταυτόχρονα καὶ ἱερεύς. Δηλαδή, στό πρόσωπό του συνδέονται δύο ἰδιότητες, ἡ µία τοῦ ἑλευθέρου πολίτου, πού ζῆ σὲ µιά δημοκρατική κοινωνία, καί ἡ ἄλλη τοῦ ἱερέως πού ἔχει ἕνα ἄλλο πολίτευμα καὶ εἶναι πατέρας ὅλων των Χριστιανῶν.

Αὐτό σηµαίνει ὅτι ὁ Κληρικός, ὡς ἄνθρωπος, ἔχει τίς κομματικές του προτιμήσεις, ὅταν εὑρεθῆ ἑνώπιον τῆς κάλπης, ἀλλά ὡς ἱερεύς δέν ἔχει τό δικαίωµα νά ἀνήκη σέ µιά κομματική παράταξη καί ἔτσι νἁ τραυματίζη τήν ἑνότητα τῆς κοινωνίας καί τῆς Ἐκκλησίας. Γι αὐτό σᾱς προτρέπω πατρικἀ νά ἀπόσχετε ἀπό κάθε κομματική δραστηριότητα κατά τήν προεκλογική περίοδο, ἀλλά καί κατά ἤ µετά τίς ἐκλογές. Δέν πρέπει νά συμμετέχετε σέ κομματικές ἐκδηλώσεις, δέν πρέπει νά ἐκφράζετε δημοσίως τίς κομματικές σας προτιμήσεις, δέν πρέπει νά καταφέρεσθε κατά τοῦ ἀντιθέτου κόμματος, δέν πρέπει νά συμμετέχετε σέ διαπληκτισμούς καί σέ κομματικές συζητήσεις, καί γενικά δέν πρέπει νά προβαίνετε σέ καµµιά δηµόσια ἐνέργεια πού νά φανερώνη τήν κομματική σας προτίµηση. Ἐννοεῖται ὅτι δέν ἔχετε καί τό δικαίωµα νά καθοδηγῆτε καί κατευθύνετε τούς Χριστιανούς στό νά ψηφίσουν µιά κομματική παράταξη. Ὁ σκοπός τῆς δικῆς µας διαπαιδαγώγησης εἶναι νά καταρτίζουµε τούς Χριστιανούς στό νά ὠριμάζουν συναισθηµατικά, ψυχολογικά, πολιτικά καί ἐκκλησιαστικά, ὥστε οτήν συνέχεια νά εἶναι ἐλεύθεροι γά κάνουν τίς δικές τους ἐπιλογές.

Οἱ ἐκλογές πού περιμένουμε εἶναι εὐκαιρία νά δοκιμασθῆ ἡ ἐλευθερία καί ἡ ὑπευθυνότητα κάθε κομματικῆς παρατάξης, ἁλλά κυρίως νά βεβαιωθῆ ἡ σοβαρότητα καί ὑπευθυνότητα τῶν Κληρικῶν.

Σᾶς προτρέπω πατρικἀ, γιά ἄλλη µιά φορά, νά παραµείνετε ἔξω ἀπό τούς κομματικούς καί παραταξιακούς ἀγῶνες καί διαπληκτισμούς. Βέβαια, ἐννοεῖται ὅτι ὅποιος σᾶς καλέσει νά κάνετε ἁγιασμό, θά δεχθῆτε τήν πρόσκληση, χωρίς νά ἐξαιρέσετε κανένα, καί χωρίς νά ὁμιλήσετε καί ἐκφρασθῆτε δημοσίως γιά τήν συγκεκριµένη πολιτική παράταξη.