Γραπτά Κυρήγματα: Κυριακή 24 Αυγούστου

Εωθινό Ι´ Ιω. κα´ 1-14

Το σημερινό Εωθινό Ευαγγέλιο που διαβάστηκε στην Ακολουθία του όρθρου αναφαίρεται στην τρίτη εμφάνιση του Χριστού στους μαθητάς Του, όπως την παρουσιάζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Η πρώτη εμφάνιση είναι το βράδυ της πρώτης ημέρας, η δεύτερη εμφάνιση είναι την επομένη Κυριακή παρόντος και του Θωμά και η τρίτη εμφάνιση είναι η σημερινή στην όχθη της λίμνης της Τιβεριάδος.

Μια ομάδα μαθητών, δηλαδή επτά μαθητές, πήγαν για να ψαρέψουν. Οι μαθητές όμως δεν μπορούσαν να πιάσουν κανένα ψάρι αν και πέρασε ολόκληρη η νύκτα. Τότε τα ξημερώματα, εμφανίστηκε ο Χριστός στον γιαλό και τους ερώτησε αν έχουν κάτι για προσφάγι. Και όταν εκείνοι του έδωσαν αρνητική απάντηση, Εκείνος τους προέτρεψε να ρίξουν τα δίκτυα στα δεξιά μέρη του πλοίου. Κάνοντας υπακοή βρήκαν πολλά ψάρια, που αργότερα τα μέτρησαν σε εκατόν πενήντα τρία. Τότε κατάλαβαν ότι αυτός είναι ο Χριστός. Είναι ένα περιστατικό, που δείχνει ότι ο Χριστός φανέρωσε τον εαυτό Του. Είναι μια μικρή, θα λέγαμε, μεταμόρφωση. Πρώτος που το κατάλαβε ήταν ο Ιωάννης, ο οποίος το είπε στον Πέτρο και εκείνος ζώστηκε το ιμάτιο και άρχισε να κολυμπά μέσα στο νερό για να φθάση στον Χριστό. Στην συνέχεια, ήλθαν και οι άλλοι μαθητές και εκεί στον γιαλό γευμάτισαν με τον Χριστό.

Πολλά μπορεί κανείς να σημειώση από αυτήν την θαυμάσια αναστάσιμη περικοπή. Όμως ο περιορισμένος χρόνος των πρωϊνών αυτών κηρυγμάτων θα μας επιτρέψη να υπογραμμίσουμε τρία σύντομα σημεία.

Το πρώτο, είναι ότι οι μαθητές, καίτοι είχαν δη τον Χριστό όσο ζούσε, εν τούτοις δεν Τον ανεγνώρισαν όπως καθόταν στον γιαλό. Αυτό δείχνει ότι η γνώση και η αναγνώριση του Χριστού είναι θέμα αποκαλυπτικής εμπειρίας και όχι εξωτερικής αισθήσεως. Ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό Του στους ανθρώπους. Άλλοτε κρατά τον νού των ανθρώπων στο να μη Τον αντιληφθούν και άλλοτε τους φωτίζει για να αποκτήσουν εμπειρική γνώση και αυτό, βέβαια, εξαρτάται και από την πνευματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι άνθρωποι. Έτσι, άλλοι τον θεωρούν ως κοινόν άνθρωπο και άλλοι ως Θεόν αληθινόν.

Το δεύτερο, είναι ότι ο Χριστός, ως Θεός, κυβερνά την κτίση. Βλέπει τα πάντα, πού βρίσκονται τα ψάρια, πού είναι τα ζώα. Αυτός όχι μόνον κυβερνά τον κόσμο, αλλά και τον ζωοποιεί. Όλα υπακούουν στις εντολές Του και τον λόγο Του. Δυστυχώς ο άνθρωπος πολλές φορές δεν υπακούει στις εντολές Του, ακριβώς επειδή διαθέτει την ελευθερία, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται, να βασανίζεται, να πάσχη και να υποφέρη. Οι μαθητές όλη την νύκτα χωρίς την παρουσία του Χριστού ταλαιπωρήθηκαν, όμως κάνοντας υπακοή στον Χριστό ευλογήθηκαν πλουσιοπάροχα.

Το τρίτο σημείο είναι ότι ο Ιωάννης που είναι έκφραση της θεωρίας ανεγνώρισε πρώτος τον Χριστό και στην συνέχεια ο Πέτρος, εκφραστής της πράξεως, με τον ζήλο του, έτρεξε για να Τον συναντήση. Έχει πολύ μεγάλη σημασία η αγάπη προς τον Χριστό και όλα τα άλλα ακολουθούν. Βέβαια, πρέπει και το θυμικό της ψυχής να εφαρμόση το θέλημα του Χριστού, να αγωνισθή για να έλθη ο άνθρωπος στον Χριστό. Γιατί αν κανείς έχη μόνον την αγάπη, αλλά όμως δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που λέγει ο Χριστός, τότε δεν μπορεί να πραγματοποιήση την επιθυμία του και την αγάπη του. Μόνον τότε ο άνθρωπος αξιώνεται να συνδειπνήση μαζί με τον Χριστό.

Και επειδή το κήρυγμα αυτό γίνεται κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας πρέπει να πούμε ότι το περιστατικό αυτό μας διδάσκει ότι η αγάπη μας στον Χριστό εκφράζεται κυρίως με πράξεις και με την προσπάθεια να τηρήσουμε το θέλημα του Θεού και να συμμετέχουμε στην θεία Ευχαριστία κάθε Κυριακή. Μερικοί λένε ότι αγαπούν τον Χριστό, αλλά δεν εκκλησιάζονται. Πώς θα εκφράζουμε όμως την αγάπη μας; Ο Χριστός συνδειπνεί με αυτούς που τον αγαπούν και έχουν διάθεση να τον συναντήσουν στην θεία Ευχαριστία.

Κάθε Κυριακή, λοιπόν, γίνεται συνάντηση με τον Αναστάντα Χριστό στην θεία Ευχαριστία. Εάν δεν γίνεται αυτό τότε η Κυριακή δεν έχει κανένα νόημα.

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ